Emotionele Aspecten

Het rouwproces
Voor iedereen anders en toch herkenbaar

Met zo’n 90 jaar uitvaartervaring hebben we eveneens de geestelijk-emotionele kant van een overlijden goed leren kennen. Het is vanuit die ervaring dat we hier toch iets over kwijt willen. Wellicht draagt het bij in de rouwverwerking. Natuurlijk is dit proces persoonlijk en beleeft iedereen dit op z’n eigen manier in de tijd die daarvoor nodig is. Toch zijn er wel herkenbare patronen in een rouwproces aan te wijzen.

Direct na het overlijden van een dierbare is er een schokeffect. Een soort van verdoving die enkele dagen kan duren en die tevens te maken heeft met acceptatie. Hierna volgt een periode van terugkijken, het herleven van de laatste minuten en ook eerdere levensperiodes. Dit wordt versterkt door de noodzaak van zelf of laten opstellen van een toespraak waarin het leven van de overledene de revue passeert.

Na de hectiek en de roes van het regelen van de uitvaart en de uitvaart zelf, komt de leegte en het gemis. Het is belangrijk om nu geen overhaaste beslissingen te nemen over bijvoorbeeld zaken zoals de as-bestemming of het herdenkingsteken. Tenzij, hier al eerder iets over afgesproken is, natuurlijk.

Kinderen en rouw
Herinnerings-werkboek kan helpen

Een kind kent vaak nog niet de volle betekenis en de consequenties van de dood. Maar het voelt en begrijpt best dat er iets verdrietigs speelt. En dus kan een kind ook rouwen en huilbuien hebben. Dit kan zelfs gepaard gaan met lichamelijke en psychische verschijnselen, zoals: angstaanvallen, scheidingsangst of eet- en zindelijkheidsproblemen. Meestal verloopt het verdriet bij kinderen zoals een huilbui tijdens het spelen. Na een paar minuten zijn ze het vergeten. Speciaal voor kinderen is er een herinnerings-werkboek gemaakt. Dit kan bijvoorbeeld op school in de klas worden uitgedeeld als er een klasgenootje is overleden. Met dit werkboek slagen kinderen er vaak beter in om hun verlies een plekje te geven.

Geef rouw een plaats en tijd

Als het eerste verdriet doorleefd is, moeten nabestaanden hun eigen leven weer oppakken. Balans is hierin belangrijk. Dus haal niet meteen alle spullen en foto’s weg van de overledene, maar laat het rouwen om de overledene ook niet het hele leven beheersen. Geef het herdenken de tijd, aandacht en ruimte die het voor jouw gevoel nodig heeft. Hou verdriet niet vast, maar laat het gaan. En blijf in contact met familie, vrienden en relaties.